Ιερωσύνη
Οι ποιμένες της Εκκλησίας
Ιερωσύνη είναι το θεοσύστατο αυτό μυστήριο κατά το οποίο η θεία χάρη μεταδίδεται σ΄ αυτόν που λαμβάνει έναν από τους τρεις βαθμούς της Ιερωσύνης. Η μετάδοση γίνεται με την επίθεση των χειρών του Επισκόπου πάνω στη κεφαλή του προχειριζομένου, κατά την στιγμή που αναγιγνώσκει την ανάλογη ευχή.
Το χάρισμα της Ιερωσύνης καθιστά αυτοστιγμεί τον προχειριζόμενο ικανό ώστε, με εγκυρότητα, να ασκεί την πνευματική εξουσία και τα λειτουργήματα του οικείου Ιερατικού βαθμού αλλά και του παρέχει τις αναγκαίες προϋποθέσεις για να αναδειχθεί σε λειτουργό του Κυρίου με τη συνεργασία του με την θεία Χάρη
Οι Άγιοι απόστολοι έχοντας λάβει το Πνεύμα το Άγιον κατά την ημέρα της Πεντηκοστής και με την επίθεση των χειρών τους στις κεφαλές των χειροτονουμένων εγκατέστησαν πρεσβυτέρους σε κάθε τοπική Εκκλησία και τους εμπιστεύθηκαν στη προστασία του Κυρίου τον οποίο είχαν πιστέψει.
Το σώμα της Εκκλησίας, κεφαλή του οποίου είναι ο Χριστός, διακονείται και υπηρετείται από εκείνους που εκλέγονται από τον Κύριο και αναλαμβάνουν το ύψιστο αξίωμα της Ιερωσύνης, δηλ. τους Επισκόπους, τους Ιερείς και τους Διακόνους. Είναι μεγάλη τιμή και ευθύνη, διότι εκείνοι χρησιμοποιούνται από τον ίδιο τον Θεό για την διακονία Του. «Όλους δεν τους χειροτονεί ο Θεός, μέσω όλων όμως Εκείνος ενεργεί, και αν ακόμη συμβαίνει να είναι ανάξιοι, για να σωθεί ο λαός» μας λέγει ο Ιερός Χρυσόστομος.
Με το μυστήριο της Ιερωσύνης λαμβάνει ο Επίσκοπος όλη την εκκλησιαστική αυθεντία και διακονία και ασκεί πλήρως το τρισσό αξίωμα του Κυρίου, διδάσκοντας τον θείο λόγο, επιτελώντας τα ιερά Μυστήρια και διοικώντας την Εκκλησία. Ο Πρεσβύτερος επιτελεί όσα και ο Επίσκοπος, πλην του μυστηρίου της χειροτονίας (δηλ. της μετάδοσης της ιερωσύνης), των εγκαινίων του Ναού και του καθαγιασμού του Αγίου μύρου. Ο Διάκονος βοηθά (διακονεί) τον Επίσκοπο και τον Πρεσβύτερο στις ιερές Ακολουθίες.